Jaki obiektyw wybrać do lustrzanki cyfrowej?

Obiektyw lustrzanki cyfrowej należy wybierać pod kątem rodzaju fotografowanych obiektów oraz zdjęć, jakie będą robione. Im dokładniej można określić przeznaczenie obiektywu, tym trafniejszy będzie wybór. Wpłynie to również korzystnie na jakość robionych zdjęć i ograniczy ryzyko zakupu obiektywu niezgodnego z potrzebami użytkownika. Poniżej wymieniono kilka czynników, które warto wziąć pod uwagę podczas wybierania obiektywu, oraz informacje na temat obiektywów najczęściej używanych w określonych obszarach fotografii.

Wybierając obiektyw, należy kierować się rodzajem matrycy aparatu, ponieważ rejestrowany na niej kąt widzenia zależy od formatu (DX lub FX). Matryce FX pozwalają uzyskać niemal taki sam kąt widzenia, jak format 35 mm. Obiektywy formatu DX zapewniają powiększenie 1,5 raza większe niż format 35 mm. Dlatego używając obiektywu o ogniskowej 50 mm z cyfrową lustrzanką formatu DX, można osiągnąć odpowiednik kąta widzenia uzyskiwany przy użyciu obiektywu o ogniskowej 75 mm z aparatem formatu 35 mm (50 mm x 1,5 = 75 mm).

Użyj symulatora Nikon Lens Simulator, aby sprawdzić, jak wybór modelu aparatu i obiektywu wpływa na zdjęcia.

 

Zaletą obiektywów z zoomem jest ich wszechstronność. Wszechstronność ta jest bardzo przydatna w wielu różnych warunkach fotografowania. Obiektywy z zoomem doskonale sprawdzają się, gdy nie wiesz z wyprzedzeniem, w jakich warunkach będziesz fotografować i potrzebujesz wszechstronności — na przykład, gdy chcesz wykonywać zdjęcia krajobrazowe oraz portretowe za pomocą jednego obiektywu. Używanie zoomu pozwala ograniczać wymiany obiektywu, a tym samym sytuacje, w których do komory lustra lub matrycy aparatu może dostać się kurz.


AF-S NIKKOR 24—70 mm f/2,8G ED Obiektyw z zoomem


AF-S NIKKOR 50 mm f/1,4G Obiektyw o stałej długości ogniskowej (Obiektyw stałoogniskowy)

Jedną z największych zalet obiektywów o stałej ogniskowej jest ich rozmiar i masa. Obiektywy stałoogniskowe najczęściej są mniejsze i lżejsze. Są one przeznaczone do konkretnych celów, dlatego instaluje się w nich mniej soczewek. Dzięki temu są lżejsze niż obiektywy z zoomem, które są co prawda bardziej wszechstronne, ale również wyposażone w więcej grup soczewek. Obiektywy stałoogniskowe mają też zazwyczaj większy maksymalny otwór przysłony (f1,4 do f2,8). Doskonale sprawdza się on podczas fotografowania bez statywu przy słabym oświetleniu, ponieważ pozwala zamrozić obiekt bez drgań i poruszeń powodowanych przez długie czasy ekspozycji. Obiektywy stałoogniskowe z dużymi otworami przysłony pozwalają też uzyskiwać małą głębię ostrości, która jest przydatna w wypadku zdjęć portretowych, gdzie ostrość ustawia się na obiekcie, a nie tle. Duże otwory przysłony w obiektywach stałoogniskowych sprawiają, że do wnętrza obiektywu dociera więcej światła, dzięki czemu podczas ustawiania ostrości za pomocą wizjera fotografowane obiekty są wyraźniejsze, a zdjęcia bardziej ostre.


Obiektyw z zoomem AF-S NIKKOR 24—70 mm f/2,8G ED po ustawieniu maksymalnej wartości przysłony f/2,8


Obiektyw o stałej długości ogniskowej (stałoogniskowy) AF-S NIKKOR 50 mm f/1,4G po ustawieniu maksymalnej wartości przysłony f/1,4

1. Szerokokątny (Około 14—35 mm w formacie FX/około 10—24 mm w formacie DX)

Obiektywy szerokokątne są najczęściej wybierane do fotografowania krajobrazów, wnętrz, a także robienia zdjęć dokumentalnych bądź reportażowych w ograniczonych przestrzeniach.


Krajobrazy


Wnętrza

2. Standardowy (Około 50—60 mm w formacie FX/około 35 mm w formacie DX)

Obiektywy standardowe są popularne, ponieważ najwierniej oddają kąt widzenia postrzegany przez człowieka. Powodują one minimalne zniekształcenia, dzięki czemu fotografowane obiekty wyglądają lepiej. Duże otwory przysłony powodują, że do obiektywu dostaje się dużo światła i działa on szybciej przy słabym oświetleniu. Duże otwory przysłony (f1,4—f2,8) pozwalają także uzyskiwać efekt nieostrego tła, co kieruje uwagę oglądającego na obiekt. Standardowe obiektywy dobrze nadają się do różnych zastosowań, w tym wykonywania zdjęć portretowych i fotografowania przy słabym oświetleniu, gdy nie można użyć lampy błyskowej.


Portrety robione przy słabym oświetleniu


Mała głębia ostrości do fotografowania produktów

3. Teleobiektyw (Około 70—200 mm w formacie FX/około 50—135 mm w formacie DX)

Teleobiektywy o ogniskowej 70—200 mm są bardzo często wybierane do robienia zdjęć portretowych i fotografowania produktów. Pozwalają one wykonywać duże zbliżenia oraz robić zdjęcia portretowe z oddali, aby obiekt nie był do końca świadomy obecności fotografującego.


Portrety


Produkty

4. Superteleobiektyw (Około 300—600 mm w formacie FX/około 200—600 mm w formacie DX)

Superteleobiektywy doskonale sprawdzają się podczas fotografowania osób uprawiających sporty i przyrody, gdy nie można zbliżyć się do obiektu.


Przyroda


Sport

5. Makro (55 mm, 60 mm, 105 mm i 200 mm w formacie FX, 85 mm w formacie DX)

Do makrofotografii używa się specjalnych obiektywów, które umożliwiają odwzorowanie w skali 1:1. Pozwalają one niezwykle precyzyjnie ustawiać ostrość i odwzorowywać obiekty w skali 1:1 (wielkość rzeczywista). Obiektywów tych najczęściej używa się do fotografowania takich obiektów, jak kwiaty, owady czy małe przedmioty.


Natura/ Przyroda


Produkty